Κοινωνικές και πολιτικές διαστάσεις της βιομηχανικής επανάστασης
Πληθυσμιακές μεταβολές
Πληθυσμιακές μεταβολές
- Εσωτερική μετανάστευση: από τηνν ύπαιθρο προς τις βιομηχανικές πόλεις.
- Εξωτερική μετανάστευση: προς ΗΠΑ, Καναδά, Αυστραλία.
Κοινωνικοί μετασχηματισμοί
Οι αριστοκράτες:
Οι αστοί: Ήταν η κυρίαρχη πλέον τάξη και διακρινόταν:
|
Οι αγρότες:
Ζούσαν κάτω από ασταθείς συνθήκες και πολλοί μετανάστευσαν.
Οι εργάτες:
Ζούσαν σε άθλιες συνθήκες, καθώς εργάζονταν 12 έως 16 ώρες καθημερινά, χωρίς ημέρα ανάπαυσης και έπαιρναν πολύ χαμηλούς μισθούς.
Ζούσαν κάτω από ασταθείς συνθήκες και πολλοί μετανάστευσαν.
Οι εργάτες:
Ζούσαν σε άθλιες συνθήκες, καθώς εργάζονταν 12 έως 16 ώρες καθημερινά, χωρίς ημέρα ανάπαυσης και έπαιρναν πολύ χαμηλούς μισθούς.
Σοσιαλιστικές θεωρίες
Ουτοπικός σοσιαλισμός: Πρόβαλε μια εξιδανικευμένη μορφή κοινωνίας και εκφράστηκε από τους πρώτους σοσιαλιστές (Σαιν Σιμόν, Φουριέ, Όουεν, Μπλαν).
Μαρξισμός: Πρόβαλε την θέση ότι αιτία της κοινωνικής αδικίας ήταν το γεγονός ότι λίγοι αστοί ήταν ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής και είχε ως στόχο τη δημιουργία μιας κοινωνίας χωρίς κοινωνικές τάξεις, όπου δεν θα υπήρχε εκμετάλλευση. Διαμορφώθηκε από τους Γερμανούς Καρλ Μαρξ και Φριντριχ Έγκελς, που το 1848 δημοσίευσαν το Κομμουνιστικό Μανιφέστο.
Ουτοπικός σοσιαλισμός: Πρόβαλε μια εξιδανικευμένη μορφή κοινωνίας και εκφράστηκε από τους πρώτους σοσιαλιστές (Σαιν Σιμόν, Φουριέ, Όουεν, Μπλαν).
Μαρξισμός: Πρόβαλε την θέση ότι αιτία της κοινωνικής αδικίας ήταν το γεγονός ότι λίγοι αστοί ήταν ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής και είχε ως στόχο τη δημιουργία μιας κοινωνίας χωρίς κοινωνικές τάξεις, όπου δεν θα υπήρχε εκμετάλλευση. Διαμορφώθηκε από τους Γερμανούς Καρλ Μαρξ και Φριντριχ Έγκελς, που το 1848 δημοσίευσαν το Κομμουνιστικό Μανιφέστο.
Η ανάπτυξη του συνδικαλισμού
|
|
Τέλη του 19ου αι. το εργατικό κίνημα είχε σημειώσει κάποιες επιτυχίες:
Η πολιτική οργάνωση των εργατών
1864: Ίδρυση πρώτης Διεθνούς Ένωσης Εργατών (πρώτη Διεθνής)
1889 Ίδρυση δεύτερης Διεθνούς (Παρίσι, συμμετέιχαν μόνο πολιτικών κομμάτων που δέχονταν το μαρξισμό).
Στη συνέχεια, δημιουργήθηκαν σε διάφορες χώρες σοσιαλιστικά και εργατικά κόμματα με μετριοπαθή ή επαναστατικό χαρακτήρα.
Το κίνημα για τη χειραφέτηση της γυναίκας
Το 1903 η Έμελιν Πάνκχορστ ίδρυσε την Κοινωνική και Πολιτική Ένωση Γυναικών: αίτημα η παραχώρηση δικαιωμάτων στις γυναίκες.
- μείωση των ωρών εργασίας σε δέκα,
- δημιουργία ταμείων ασφάλισης
- υπογραφή συλλογικών συμβάσεων εργασίας με τους εργοδότες.
Η πολιτική οργάνωση των εργατών
1864: Ίδρυση πρώτης Διεθνούς Ένωσης Εργατών (πρώτη Διεθνής)
1889 Ίδρυση δεύτερης Διεθνούς (Παρίσι, συμμετέιχαν μόνο πολιτικών κομμάτων που δέχονταν το μαρξισμό).
Στη συνέχεια, δημιουργήθηκαν σε διάφορες χώρες σοσιαλιστικά και εργατικά κόμματα με μετριοπαθή ή επαναστατικό χαρακτήρα.
Το κίνημα για τη χειραφέτηση της γυναίκας
Το 1903 η Έμελιν Πάνκχορστ ίδρυσε την Κοινωνική και Πολιτική Ένωση Γυναικών: αίτημα η παραχώρηση δικαιωμάτων στις γυναίκες.
Δραστηριότητες: