Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης/Η Πτώση της Αυτοκρατορίας
Το 1450 μ.Χ. η Βυζαντινή αυτοκρατορία είχε αρχίσει να καταρρέει:
Εδαφικά το Βυζάντιο είχε συρρικνωθεί (περιλάμβανε την Κωνσταντινούπολη, μερικά προάστια, ορισμένα νησιά, το Δεσποτάτο του Μυστρά). Παράλληλα, το Οθωμανικό Κράτος, μετά την κατάκτηση της Καλλίπολης (1354 μ.Χ.) και τη μάχη στο Κοσσυφοπέδιο (1389 μ.Χ.) είχε εξελιχθεί σε μια υπερδύναμη, της οποίας της επικυριαρχία είχαν αναγνωρίσει οι περισσότεροι βαλκανικοί λαοί. |
Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία εκτός από την εδαφική συρρίκνωση είχε να αντιμετωπίσει μια γενικευμένη κρίση:
α) η οικονομία είχε αρχίσει να καταρρέει (βαριά φορολογία, υποτίμηση νομίσματος) β) ο στρατός ήταν εξαθλιωμένος (κυριαρχούσαν οι ξένοι μισθοφόροι) γ) εκδηλώνονταν εσωτερικές συγκρούσεις (επαναστάσεις του λαού, κυρίως της μεσαίας τάξης). Κατά συνέπεια, ο σουλτάνος των Οθωμανών Μωάμεθ Β΄ μετά από μια πολιορκία 54 ημερών εισήλθε νικητής στην πρωτεύουσα του Βυζαντίου. )
|
)
Δραστηριότητες:
|