Θέμα συζήτησης: Η Ελλάδα στον Κόσμο
- Προσφορά ελληνισμού:
- Θεμελίωση επιστημών (φιλοσοφία, μαθηματικά κ.α.).
- Παραγωγή έργων τέχνης.
- Δημοκρατία
- Ανθρωποκεντρικός πολιτισμός.
- Αθλητικό ιδεώδες και ολυμπιακοί αγώνες.
- Η ελληνική γλώσσα.
- Αντιφάσεις της σύγχρονης Ελλάδας:
- Υπερηφάνεια για το παρελθόν / προγονολατρεία.
- Προσκόλληση στην παράδοση / ξενομανία – μιμητισμός.
- Υπέροχα τοπία / καταστροφή φυσικού περιβάλλοντος, εμπορευματοποίηση, τουριστική ανάπτυξη.
- Προτερήματα Ελλήνων:
- Πνευματικά: αγάπη για ελευθερία, φιλομάθεια, ευφυΐα, καλαισθησία
- Ηθικά / Ψυχολογικά: καλοσύνη / γενναιοψυχία, πνεύμα δικαιοσύνης, αδούλωτο φρόνημα
- Κοινωνικά: φιλοξενία, αλτρουισμός, πρωτοβουλία, δημιουργικότητα
- Πολιτικά: θεμελίωση Δημοκρατίας
- Εθνικά: διατήρηση παράδοσης
- Άλλα γνωρίσματα: θρησκευτικότητα, εργατικότητα,
- Πνευματικά: αγάπη για ελευθερία, φιλομάθεια, ευφυΐα, καλαισθησία
- Ελλατώματα Ελλήνων:
β) αρχομανία / εγωισμός / αλαζονεία
γ) Απειθαρχία
δ) επιδίωξη συμφέροντος
Ορθή στάση Ελλήνων:
- Ομόνοια, συνοχή
- Εθνική αυτογνωσία
- Συλλογική προσπάθεια και θέληση
- Σεβασμός στο παρελθόν
- Συνδυασμός ευρωπαϊκής και εθνικής ιδέας
|
Δραστηριότητες:
|
Ψηφιακά Κόμικς από τους μαθητές με θέμα: "Ελλάδα"
Κύριες και Δευτερεύουσες προτάσεις:
Σε ένα λεκτικό σύνολο (προφορικό ή γραπτό) συναντούμε ένα σύνολο προτάσεων, οι οποίες συνδέονται μεταξύ τους με διάφορους τρόπους, ώστε να αποτελέσουν όλες μαζί ένα αυτοτελές νοηματικό σύνολο. Έτσι, στον προφορικό και στον γραπτό λόγο συναντούμε κύριες και δευτερεύουσες προτάσεις:
Κύρια Πρόταση είναι η εκείνη η πρόταση που δεν εξαρτάται από καμία άλλη (μπορεί νοηματικά να ‘σταθεί’ μόνη της στον λόγο).
π.χ. Σήμερα ο καιρός είναι καλός.
Δευτερεύουσα είναι η πρόταση, η οποία εξαρτάται νοηματικά από μια άλλη και είτε συμπληρώνει το νόημα της είτε προσδιορίζει έναν όρο της.
π.χ. Εάν αύριο ο καιρός είναι καλός, θα πάμε εκδρομή.
Ο Κώστας χθες μου είπε κάτι που με πρόσβαλε.
Τρόπος σύνδεσης των προτάσεων:
Ασύνδετο σχήμα: όταν οι προτάσεις δεν ενώνονται μεταξύ τους αλλά παρατίθενται η μια δίπλα στην άλλη με τη χρήση του κόμματος, τότε έχουμε ασύνδετο σχήμα. Ο τρόπος σύνδεσης αυτός χρησιμοποιείται για να προσδώσει στον λόγο ζωηρότητα, ζωντάνια, και ενίοτε για να κάνει πιο γρήγορη την αφήγηση. Συχνότερα απαντάται σε λογοτεχνικά κείμενα.
Παρατακτική σύνδεση: χρησιμοποιείται όταν συνδέονται όμοιες προτάσεις, δηλαδή κύρια με κύρια ή δευτερεύουσα με δευτερεύουσα (γενικότερα παρατακτικά μπορούν να συνδέονται όμοιοι όροι: ουσιαστικά, επίθετα κλπ.). Οι προτάσεις ενώνονται παρατακτικά με τους συμπλεκτικούς συνδέσμους, ο πλέον σημαντικός από τους οποίους είναι ο σύνδεσμος και.
π.χ. Με κοίταξε άγρια και μου μίλησε απότομα.
Υποτακτική σύνδεση: όταν συνδέονται ανόμοιες προτάσεις, έχουμε υποτακτική σύνδεση (δηλαδή κύρια με δευτερεύουσα) με τη χρήση υποτακτικών συνδέσμων, μορίων ή αντωνυμιών. Σε αντίθεση με την παρατακτική σύνδεση, η οποία χρησιμοποιείται σε πιο απλά κείμενα, η υποτακτική σύνδεση είναι αποτέλεσμα μια λεπτομερέστερης γλωσσικής επεξεργασίας: χαρακτηρίζει συνήθως κείμενα με σύνθετο και μακροπερίοδο λόγο.
Δεν του ξαναμιλάω, επειδή με προσβάλει συνεχώς.
Η μητέρα μου έδωσε χρήματα, για να αγοράσω ρούχα.
Στον καθημερινό προφορικό λόγο: λόγω αμεσότητας και ζωντάνιας παραλείπονται / αποφεύγονται οι υποτακτικοί σύνδεσμοι και στη θέση τους χρησιμοποιούνται μέθοδοι, όπως ο επιτονισμός, οι χειρονομίες, οι εκφράσεις του προσώπου κ.α.
Σε ένα λεκτικό σύνολο (προφορικό ή γραπτό) συναντούμε ένα σύνολο προτάσεων, οι οποίες συνδέονται μεταξύ τους με διάφορους τρόπους, ώστε να αποτελέσουν όλες μαζί ένα αυτοτελές νοηματικό σύνολο. Έτσι, στον προφορικό και στον γραπτό λόγο συναντούμε κύριες και δευτερεύουσες προτάσεις:
Κύρια Πρόταση είναι η εκείνη η πρόταση που δεν εξαρτάται από καμία άλλη (μπορεί νοηματικά να ‘σταθεί’ μόνη της στον λόγο).
π.χ. Σήμερα ο καιρός είναι καλός.
Δευτερεύουσα είναι η πρόταση, η οποία εξαρτάται νοηματικά από μια άλλη και είτε συμπληρώνει το νόημα της είτε προσδιορίζει έναν όρο της.
π.χ. Εάν αύριο ο καιρός είναι καλός, θα πάμε εκδρομή.
Ο Κώστας χθες μου είπε κάτι που με πρόσβαλε.
Τρόπος σύνδεσης των προτάσεων:
Ασύνδετο σχήμα: όταν οι προτάσεις δεν ενώνονται μεταξύ τους αλλά παρατίθενται η μια δίπλα στην άλλη με τη χρήση του κόμματος, τότε έχουμε ασύνδετο σχήμα. Ο τρόπος σύνδεσης αυτός χρησιμοποιείται για να προσδώσει στον λόγο ζωηρότητα, ζωντάνια, και ενίοτε για να κάνει πιο γρήγορη την αφήγηση. Συχνότερα απαντάται σε λογοτεχνικά κείμενα.
Παρατακτική σύνδεση: χρησιμοποιείται όταν συνδέονται όμοιες προτάσεις, δηλαδή κύρια με κύρια ή δευτερεύουσα με δευτερεύουσα (γενικότερα παρατακτικά μπορούν να συνδέονται όμοιοι όροι: ουσιαστικά, επίθετα κλπ.). Οι προτάσεις ενώνονται παρατακτικά με τους συμπλεκτικούς συνδέσμους, ο πλέον σημαντικός από τους οποίους είναι ο σύνδεσμος και.
π.χ. Με κοίταξε άγρια και μου μίλησε απότομα.
Υποτακτική σύνδεση: όταν συνδέονται ανόμοιες προτάσεις, έχουμε υποτακτική σύνδεση (δηλαδή κύρια με δευτερεύουσα) με τη χρήση υποτακτικών συνδέσμων, μορίων ή αντωνυμιών. Σε αντίθεση με την παρατακτική σύνδεση, η οποία χρησιμοποιείται σε πιο απλά κείμενα, η υποτακτική σύνδεση είναι αποτέλεσμα μια λεπτομερέστερης γλωσσικής επεξεργασίας: χαρακτηρίζει συνήθως κείμενα με σύνθετο και μακροπερίοδο λόγο.
Δεν του ξαναμιλάω, επειδή με προσβάλει συνεχώς.
Η μητέρα μου έδωσε χρήματα, για να αγοράσω ρούχα.
Στον καθημερινό προφορικό λόγο: λόγω αμεσότητας και ζωντάνιας παραλείπονται / αποφεύγονται οι υποτακτικοί σύνδεσμοι και στη θέση τους χρησιμοποιούνται μέθοδοι, όπως ο επιτονισμός, οι χειρονομίες, οι εκφράσεις του προσώπου κ.α.